Active / Passive Verb FormsSentences can be active or passive. Therefore, tenses also have "active forms" and "passive forms." You must learn to recognize the difference to successfully speak English. Active FormIn active sentences, the thing doing the action is the subject of the sentence and the thing receiving the action is the object. Most sentences are active. [Thing doing action] + [verb] + [thing receiving action] Examples: Passive FormIn passive sentences, the thing receiving the action is the subject of the sentence and the thing doing the action is optionally included near the end of the sentence. You can use the passive form if you think that the thing receiving the action is more important or should be emphasized. You can also use the passive form if you do not know who is doing th mse action or if you do not want to mention who is doing the action. [Thing receiving action] + [be] + [past participle of verb] + [by] + [thing doing action] Examples: Active / Passive Overview
|
Sunday, February 21, 2010
ENGLISH PAGE - Active / Passive Verb Forms
Wednesday, February 10, 2010
Figures of Speech Tables
|
 |
Figures of Speech Tables
|
|
Figures of Speech Tables
|
|
Figures of Speech Tables
|
|
Tuesday, February 9, 2010
Examples of Idioms
ms
A to G| Idioms are, literally ideas as expressions. They develop from older usage, where the words mean something other than their literal meaning. In some cases the meaning of the original expression has been lost, or is an archaism. Idiomatic expression is the extension of the idea of an idiom, using it as the basis of the statement. In many cases this is a more effective use of the language, because it maintains the same subject, and extrapolates its meaning. | |
There are strong elements of metaphor, and in some cases literary references which shorten language usage because the meaning of the phrase is well known.
Examples of idioms and idiomatic usage
Idiom: He really went to town on that issue.
Idiomatic usage: He not only went, he apparently hasn't come back yet.
Idiom: That was a curly question.
Idiomatic usage: Yes, so curly it was a learning curve of itself.
Idiom: He's true blue.
Sunday, January 31, 2010
la
dez
Mula sa Tagalog na Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
| Pambansang Alagad ng Sining ng Pilipinas | |
 Panitikan 1973 | |
| Amado V. Hernandez | |
 | |
| Tunay/Buong pangalan | Amado Vera Hernandez |
| Kapanganakan | Setyembre 13, 1903 Hagonoy, Bulakan |
| Kamatayan | Marso 24, 1970 Maynila |
| Kabansaan | Pilipino |
| Larangan | Panitikan |
Si Amado Vera Hernández (Setyembre 13, 1903—Marso 24, 1970) ay isang makata at manunulat sa wikang Tagalog. Kilala rin siya bilang "Manunulat ng mga Manggagawa", sapagkat isa siyang pinuno ng mga Pilipinong manggagawa at sa kaniyang mga pagpuna at pagsusuri sa mga kawalan ng katarungang naganap sa Pilipinas noong kaniyang kapanahunan. Nakulong siya dahil sa pakikipagugnayan niya sa mga kilusang makakomunista. Siya ang punong tauhan sa isang bukod-tanging kasong panghukuman na tumagal ng 13 taon bago nagwakas.
Mga nilalaman[itago] |
Sariling buhay [baguhin]
Ipinanganak siya sa Hagonoy, Bulacan, ngunit lumaki sa Tondo, Maynila kung saan nakapag-aral siya sa Mataas na Paaralan ng Maynila at sa Amerikanong Paaralan ng Pakikipag-ugnayan (American Correspondence School). Noong 1932, napangasawa niya ang Pilipinong aktres na si Atang de la Rama. Ang mag-asawa ay kapwa kinilala bilang mga Pambansang Alagad ng Sining si Hernandez para sa Panitikan, samantalang si de la Rama para sa Tanghalan, Sayaw at Tugtugin.
Bilang manunulat [baguhin]
Noong kaniyang kabinataan, nagsimula na siyang magsulat sa wikang Tagalog para sa pahayagang Watawat (Flag). Nang lumaon ay nagsulat siya ng para sa mga Pagkakaisa at naging patnugot ng Mabuhay. Napukaw ng kaniyang mga sulatin ang pansin ng mga dalubhasa sa wikang Tagalog at ilan sa kaniyang mga salaysayin at tula ay napabilang sa mga antolohiya, katulad ng Parolang Ginto ni Clodualdo del Mundo at ng Talaang Bughaw ni Alejandro Abadilla. Noong 1922, sa gulang na 19, naging kabahagi si Hernandez ng samahan pampanitikan na Aklatang Bayan na kinabibilang ng mga kilalang manunulat sa Tagalog na sina Lope K. Santos at Jose Corazon de Jesus.
Sinalaysay ni Hernandez sa kanyang mga akda ang pakikipagsapalaran at pakikibaka ng mga manggagawang Pilipino. Minsan siyang napiit dahil sa salang sedisyon, at habang nasa loob ng kulungan, naisulat niya ang "Isang Dipang Langit", ang isa sa mga mahahalaga niyang tula.
Nakilala rin si Hernandez sa kanyang mga nobelang gaya ng "Ang Ibong Mandaragit", at "Luha ng Buwaya". Ang ilan sa kanyang maikling kuwento ay natipon sa isang tomo na pinamagatang "Langaw sa Isang Basong Tubig at Ibang Kuwento". Nagturo din siya sa Pamantasan ng Pilipinas. Kakikitaan ng diwang makabayan ang marami niyang tula at nobela: lantad sa mga ito ang makatarungang poot sa pagiging tila isang kolonya ng Estados Unidos ang kaniyang bansang Pilipinas. Naipakulong siya ni Elpidio Quirino dahil sa bintang na pagiging mapanghimagsik. Subalit ang tunay na dahilan ay naipakulong si Hernandez dahil sa pagiging pinuno ng Kongreso ng mga Samahang Manggagawa (Congress of Labor Organizations), na isa sa pinakamalaki, pinakamilitante at pinakamakabayan sa lahat ng unyon noong kapanahunan ni Hernandez
Mga gantimpala at parangal [baguhin]
Noong 1973, tatlong taon mula nang sumakabilang buhay si Hernandez, ginawaran si “Ka Amado” ng titulong Pambansang Alagad ng Sining. Bagama’t matagal-tagal na rin mula nang pumanaw ang manunulat, patuloy na umaalingawngaw sa mga paaralan at sa mga rali sa lansangan ang kanyang matulaing pagkamakabayan, lalo na ang mga salita ng tulang "Kung Tuyo na ang Luha Mo, Aking Bayan."
Pamana at paggunita [baguhin]
Bawat taon ay ginugunita at ipinagkakaloob ang Gawad Ka Amado sa mga makata, manunulat, mandudula, mang-aawit at mga may-akda ng mga likhang-biswal na gumagawa ng mga sulating tumatalakay sa mga karanasan ng liping manggagawa.[1]
Mga gawa [baguhin]
Mga nobela [baguhin]
Ang mga nobelang sosyopolitikal ni Hernandez ay ayon sa kaniyang mga karanasan bilang isang gerilya, obrero ng manggagawa at prisonerong politikal.
- Mga Ibong Mandaragit ,1969
- Luha Ng Buwaya, 1972
Mga tula [baguhin]
- Isang Dipang Langit
- Panata sa Kalayaan
- Ang Mga Kayaman ng Tao
- Ang Dalaw
- Bartolina
- Kung Tuyo Na ang Luha Mo Aking Bayan
- Bayang Pilipinas
- Ang Taong kapos
- Bayani
- Sa Batang Walang Bagong Damit
- Isang Sining ang Pagbigkas
- Ang Panday
Mga maikling kuwento [baguhin]
- Wala nang lunas
- Kulang sa Dilig
- Langaw sa Isang Basong Gatas
- Dalawang Metro sa Lupang Di-Malipad ng Uwak
- Ipinanganak ang Isang Kaaway sa Sosyaledad
- Limang Alas, Tatlong Santo
Mga dula [baguhin]
Karamihan sa kaniyang mga dula ay batay sa kaniyang karanasan habang nasa bilangguan:
- Munting lupa , 1957
- Hagdan sa Bahaghari, 1958
- Ang Mga Kagalang-galang, 1959
- Magkabilang Mukha ng Isang Bagol, 1960
Mga sanaysay [baguhin]
- Si Atang at ang Dulaan
- Si Jose Corazon de Jesus at ang Ating Panulaan
- Pilipinismo: Susi sa Bayang Tagumpay
Mga talabanggitan [baguhin]
Mga talababa [baguhin]
Mga talasanggunian [baguhin]
- National Historical Institute, Filipinos in History 5 vols. (Manila: National Historical Institute, 1995)
- Amado V. Hernandez mula sa panitikan.com
| |||||||||||||||||||||||||||||
Mga tingin
Mga pansariling kagamitan
Mga kagamitan
Sa ibang wika
- Huling pagbabago: 13:28, 31 Enero 2010.
- Magagamit ang teksto sa ilalim ng Lisensyang Creative Commons Attribution/Share-Alike; maaaring mailapat ang karagdagang termino. Tingnan ang Takdang Gamit para